ik vond dit een erg mooi boek. heel ontroerend geschreven. je leest het erg vlot. ik raad het aan mensen die van geschiedenis houden.

Dit boek heb ik laatst voor Nederlands moeten lezen. Meestal zijn de boeken die leerkrachten opgeven saai. Maar dit was toch een uitzondering. Het is echt een mooi boek. De opkomst van de tweede wereldoorlog, een beetje politiek PLUS het jeugdverhaal van al dan niet abnormale jongens (Quinten en Julian Bell) met abnormale moeder, vader en vrienden. Het is gebaseerd op waar gebeurde feiten. En heb de foto's van de personages ook moeten opzoeken voor school. Echt een heel tof boek, misschien herlees ik het wel nog eens.

Ik vind het een goed boek en zou het zeker nog eens willen lezen.

Dit boek beschrijft het leven van een Joods jongetje tijdens de Tweede Wereldoorlog en de periode vlak na de bevrijding. Het is fascinerend om de oorlog een keer van een andere kant te bekijken, namelijk door de ogen van een kleuter. Op jonge leeftijd komt hij al in aanraking met de dood, zijn vader sterft immers voor zijn ogen op het sterfbed, en zijn moeder in de periode vlak na de bevrijding. Hij had het zelf ook helemaal niet gemakkelijk, zo kreeg hij in het concentratiekamp heel weinig voedsel, waardoor hij verhongerde. Het boek heeft me ook verder doen nadenken over het leven na de oorlog. Zo heb ik geleerd dat na de oorlog nog niet alles in orde was. Niet iedereen had meteen een woonplaats of onderkomen, het voedsel was op... In die periode stierven ook nog vele mensen. ‘Kinderjaren’ is over het algemeen een aangrijpend, maar ook een leerrijk boek.

Dit is wel een leuk boek. Het is leuk om te lezen hoe het er aan toe ging in het extravagante leven van Quentin. Alleen verteld hij het heel kinderlijk waardoor de stukjes vanaf zijn 13e niet erg geloofwaardig overkomen. Ook kabbelt het boek een beetje voort. En de titel maakt de verwachtingen niet helemaal waar.