Bram en zijn vrienden gaan binnenkort naar de middelbare school. Ze voelen zich bijna te groot om nog samen te spelen. Voor de laatste keer kiezen ze een spel, waarin ieder zijn rol heeft. Zoals ze vroeger brandweerkazerne deden, of circus. Maar deze keer anders, beter.
Ze beslissen: een trouwfeest. Bram en Fatima zullen trouwen. Maar Bram is écht verliefd. En Fatima, die Ravenhaar wordt genoemd, verzwijgt iets...

De auteur legt haarscherp de onderlinge verhoudingen bloot en laat zien dat cultuurverschillen verstrekkende gevolgen (kunnen) hebben. Over het loslaten van de kindertijd, en van de onschuld.