Linus is alleen. Mama is droevig. Ze poetst, doet 'mmm' en stopt Linus nooit in bed. Nooit komt er iemand op bezoek. Linus hangt overal in de stad wegwijzers voor zijn grote broer Boris...
En dan komt Boris, nadat die ‘verloren’ liep bij verstoppertje spelen aan de zee, terug bij Linus op bezoek.
Niet zo makkelijk, dit prentenboek, maar heel erg mooi.
Weinig tekst, veel prenten en kijkgenot. Dat schotelen de twee illustratoren en de auteur je voor in dit boek, op amper 48 pagina’s. Dat is genoeg om je bij de keel te nemen. En je te laten genieten van de fantasieverhalen van Boris. Of je het nu meer hebt voor het labyrint van de pingpongballenfabriek, voor fruitstickertjes of voor affiches die zo uit de jaren 1950 geplukt lijken, dit boek sleurt je beslist mee!
Wat vond je van dit boek?
Verklap het einde niet, zo blijft het spannend voor andere juryleden.