Land zonder grote mensen
Uitgeverij:
Mouria3e plaats in 2010 - 2011
Slimane (hoe kwamen zijn ouders toch op die naam?) woont in een gezin waar niks klopt en waar de vader erop los slaat. Gelukkig beschermt Maxence, zijn oudere broer, Slimane. Tot Maxence het voor gezien houdt. Slimane belandt in een psychiatrisch ziekenhuis, waar hij Valentine ontmoet. Langzaam, heel langzaam, krijgt Slimane weer zin om te leven. Zal dat lukken?
Reacties
tom
Een zeer mooi en emotioneel boek. De auteur toont zeer veel emotie in dit boek, voor mij is het het beste boek dat ik tot nu toen al gelezen heb. Ik wil het aan iedereen aanraden. Voor iemand die graag leest, is dit het boek dat je moet lezen.
Emma
Prachtig boek!!!
Jacoba
Ik vind dit ongetwijfeld één van de meest ontroerende boeken die ik de voorbije jaren gelezen heb. Het verhaal zelf is al hartverscheurend genoeg, maar toch zit er nog een prachtige positieve boodschap in. Extra mooi is de schrijfstijl, verteld vanuit het perspectief van een jongen van 11. Nog nooit zo'n gevoelig verhaal gelezen... Een aanrader, maar zorg ervoor dat je genoeg zakdoeken bij de hand hebt!
Wat vond je van dit boek?
Verklap het einde niet, zo blijft het spannend voor andere juryleden.