De dromerige Orfeo beleeft een moeilijke tijd. Zijn vader is weg, zijn moeder heeft verdriet, en op school wordt hij gepest. Hij vlucht in zijn eigen wereld, waar geluid centraal staat. Geluiden die hem raken, noteert hij in een boekje. Op een dag ontmoet hij de oude mevrouw Rozas. De klank van haar cello fascineert hem. Hij is dan ook verrukt als ze aanbiedt hem celloles te geven. Zelf speelt ze nooit meer op het instrument en praat ze niet graag over vroeger.
Pas na haar dood zal Orfeo het geheim van mevrouw Rozas en haar cello ontrafelen.

Heel mooi, eenvoudig verhaal. Een boek vol geluiden die de lezer bijna letterlijk kan horen, een boek dat ontroert en stil maakt.